Abruzja

Położenie geograficzne
Abruzja leży nad Adriatykiem, jest górzystym terenem w środkowych Włoszech. To najbardziej zielony region w Europie ze względu na bardzo dużą liczbę rezerwatów i parków narodowych. Obejmuje 130 km wybrzeża, a znad morza w góry (Apeniny Środkowe) można przenieść się zaledwie w godzinę.

Powierzchnia i geologia 
Abruzja obejmuje powierzchnię 10,8 tys. km2. Winnice Abruzji zajmują ok. 37 tys. ha, z czego 18 tys. ha przypada na wina apelacji DOC i DOCG. Gleby Abruzji są kamieniste i wapienne.

Klimat
Klimat jest ciepły, śródziemnomorski, wietrzny, o łagodnych zimach i sporych różnicach temperatur między dniem a nocą oraz latem a zimą. Ponieważ niemal 2/3 regionu to góry, a 1/3 to wzgórza, warunki do uprawy winorośli są tam bardzo sprzyjające.

Rys historyczny
Abruzja historycznie była związana z południem Włoch. Trudne, w większości górskie terytorium utrudniało komunikację z innymi regionami, stąd wynikła pewna izolacja rdzennej ludności. W starożytności Abruzję (zwaną wtedy Aprutium) zamieszkiwały plemiona italskie. W III w. p.n.e. region ten został podbity przez Rzymian. Po upadku Cesarstwa Rzymskiego Abruzja została podbita przez Longobardów i rozdrobniona aż do średniowiecza na małe, feudalne stany. Jej północna część stanowiła trzon Księstwa Spoleto, a południową (Molise) włączono do Księstwa Benewentu. Nazwa „Abruzja” utrwaliła się w IX w. XII w. to czas podboju Abruzji przez Normanów, dzięki czemu została wcielona do Królestwa Sycylii, którym rządził Fryderyk II. Po upadku dynastii Hohenstaufów region przeszedł kolejno pod władanie Andegawenów, hiszpańskiej linii Habsburgów i Burbonów. W drugiej połowie XIII w. Karol I podzielił region na Abruzzo ulteriore i Abruzzo citeriore. Pod koniec XIII w. Abruzję i Molise scalono z Królestwem Neapolu. Stolicę przeniesiono w 1641 r. do L’Aquilli, a w 1644 r. do Teramo. Pod panowaniem Józefa Bonapartego w 1807 r. Abruzja po raz kolejny została podzielona na prowincje, ze stolicami w Teramo i L’Aquilli. Mieszkańcy włączyli się w tworzenie niewielkich grup bojówek rewolucyjnych i w 1861 r. region stał się częścią Królestwa Włoskiego. W 1927 r. do regionu (obejmującego wówczas prowincje L’Aquila, Chieti, Teramo) dołączono prowincję Pescara. Pod koniec lat czterdziestych XX w. Abruzję ponownie połączono z Molise, a ostateczne wydzielenie Abruzji jako oddzielnego regionu nastąpiło w 1963 r.

Odmiany winorośli
Wina z Abruzji są raczej lekkie, świeże, proste. Z winorośli najczęściej wykorzystuje się odmiany trebbiano i montepulciano. Wina z trebbiano są świeże, delikatne, lekko kwaskowe, montepulciano z kolei mają dobry potencjał starzenia. Najlepsze wina z Abruzji to Montepulciano d’Abruzzo, Trebbiano d’Abruzzo, Controguerra. Oprócz tych podstawowych szczepów w Abruzji uprawia się także wysoko wydajne odmiany, winiarze chętnie też eksperymentują z nowymi szczepami. Karierę robią także autochtoniczne szczepy białej winorośli – Pecorino i Passerina.

Ciekawostki
Winnice w Abruzji zakładali już starożytni Etruskowie w VII w. p.n.e. Abruzja ma jedne z najwyższych zbiorów winogron w całych Włoszech.

zbacz więcej

Ostatnio na blogu

Odwiedź naszego bloga

Abruzja

Położenie geograficzne
Abruzja leży nad Adriatykiem, jest górzystym terenem w środkowych Włoszech. To najbardziej zielony region w Europie ze względu na bardzo dużą liczbę rezerwatów i parków narodowych. Obejmuje 130 km wybrzeża, a znad morza w góry (Apeniny Środkowe) można przenieść się zaledwie w godzinę.

Powierzchnia i geologia 
Abruzja obejmuje powierzchnię 10,8 tys. km2. Winnice Abruzji zajmują ok. 37 tys. ha, z czego 18 tys. ha przypada na wina apelacji DOC i DOCG. Gleby Abruzji są kamieniste i wapienne.

Klimat
Klimat jest ciepły, śródziemnomorski, wietrzny, o łagodnych zimach i sporych różnicach temperatur między dniem a nocą oraz latem a zimą. Ponieważ niemal 2/3 regionu to góry, a 1/3 to wzgórza, warunki do uprawy winorośli są tam bardzo sprzyjające.

Rys historyczny
Abruzja historycznie była związana z południem Włoch. Trudne, w większości górskie terytorium utrudniało komunikację z innymi regionami, stąd wynikła pewna izolacja rdzennej ludności. W starożytności Abruzję (zwaną wtedy Aprutium) zamieszkiwały plemiona italskie. W III w. p.n.e. region ten został podbity przez Rzymian. Po upadku Cesarstwa Rzymskiego Abruzja została podbita przez Longobardów i rozdrobniona aż do średniowiecza na małe, feudalne stany. Jej północna część stanowiła trzon Księstwa Spoleto, a południową (Molise) włączono do Księstwa Benewentu. Nazwa „Abruzja” utrwaliła się w IX w. XII w. to czas podboju Abruzji przez Normanów, dzięki czemu została wcielona do Królestwa Sycylii, którym rządził Fryderyk II. Po upadku dynastii Hohenstaufów region przeszedł kolejno pod władanie Andegawenów, hiszpańskiej linii Habsburgów i Burbonów. W drugiej połowie XIII w. Karol I podzielił region na Abruzzo ulteriore i Abruzzo citeriore. Pod koniec XIII w. Abruzję i Molise scalono z Królestwem Neapolu. Stolicę przeniesiono w 1641 r. do L’Aquilli, a w 1644 r. do Teramo. Pod panowaniem Józefa Bonapartego w 1807 r. Abruzja po raz kolejny została podzielona na prowincje, ze stolicami w Teramo i L’Aquilli. Mieszkańcy włączyli się w tworzenie niewielkich grup bojówek rewolucyjnych i w 1861 r. region stał się częścią Królestwa Włoskiego. W 1927 r. do regionu (obejmującego wówczas prowincje L’Aquila, Chieti, Teramo) dołączono prowincję Pescara. Pod koniec lat czterdziestych XX w. Abruzję ponownie połączono z Molise, a ostateczne wydzielenie Abruzji jako oddzielnego regionu nastąpiło w 1963 r.

Odmiany winorośli
Wina z Abruzji są raczej lekkie, świeże, proste. Z winorośli najczęściej wykorzystuje się odmiany trebbiano i montepulciano. Wina z trebbiano są świeże, delikatne, lekko kwaskowe, montepulciano z kolei mają dobry potencjał starzenia. Najlepsze wina z Abruzji to Montepulciano d’Abruzzo, Trebbiano d’Abruzzo, Controguerra. Oprócz tych podstawowych szczepów w Abruzji uprawia się także wysoko wydajne odmiany, winiarze chętnie też eksperymentują z nowymi szczepami. Karierę robią także autochtoniczne szczepy białej winorośli – Pecorino i Passerina.

Ciekawostki
Winnice w Abruzji zakładali już starożytni Etruskowie w VII w. p.n.e. Abruzja ma jedne z najwyższych zbiorów winogron w całych Włoszech.