Prunier to ponad dwa wieki, 250 lat historii. Od 1769 roku Prunier jest częścią lokalnej historii.Najstarsze odnalezione ślady rodziny Prunier sięgają 1701 roku. Dopiero w 1769 roku, zaczęto butelkowanie i wysyłkę w mieście Cognac, co potwierdzają stare etykiety dawnych wyrobów domu Prunier. Od II Wojny Światowej Prunier ma inne piwnice w miejscowości Gimeux – uznawane są za warunki idealne do starzenia. Pierwszym członkiem rodziny pracującym w handlu koniakiem był Jean Prunier (1665-1732), jest obywatel La Rochelle i znany ekspert koniaku, który zaczął wysyłać wino i koniak na całym świecie od 1700 roku.Przez półtora wieku rodzina pozostała w La Rochelle, gdzie następcą Jean’a w działalności został jego syn Gabriel i wnuk Jean.François, czwarta generacja zaczęła nabywać winnice w dzielnicy Cognac (okolicy St-Jean-d'Angély), przesuwając rodzinę i biznes do samego miasta Cognac. Przeniesienie zakończono w 1850 roku przez jego syna Jeana, który zbudował pomieszczenia w których firma stoi do dziś. Jean miał trzech synów: Alfons stał się głową rodziny i dyrektorem generalnym spółki w Cognac. Marcel działał na Prunier w Europie Środkowej, poruszając się między Wiedniem i Moskwą, a Gaston przeniósł się do Australii, i utworzył oddział spółki w Melbourne.Alfons zmarł w 1918 roku nie pozostawiając żadnych bezpośrednich potomków. Wdowa, Camille, więc wezwała jej siostrzeńca Jean’a, który przejął zarządzanie firmą. Jego syn Claude stał się  potencjalnym następcą, dopóki nie przekazał kierownictwa żonie Susan w 1987 roku.Od 2009 roku, syn Claude - Stéphane Burnez zapewnił ciągłość rodziny, dołączył do biznesu w 2016 roku córkę Alice.Do zestawiania koniaków używają win z regionów: Grande i Petite Champagne, Fins Bois i Bons Bois (przykładowo ich klasyczne VSOP to mieszanka tylko z Fins Bois i Bons Bois). Do starzenia używają beczek z dębu z Limousin, o pojemności ok. 350 l. Ich koniaki mają bardzo staroświecki styl, łączą nuty owocowe (brzoskwinie, owoce egzotyczne) z cierpkim smakiem tabaki i dębiny oraz posmakiem palonego drewna. Nieoceniona kolekcja narzędzi bednarzy, plakaty oraz stare pocztówki miasta , butelki I karafki są symbolem ich historii.